Back to basics

Peningar eiga að vera, og eru oftast ávísanir á verðmæti. Peningar sem búnir eru til með því að tak veð í eign eru ávísanir á raunveruleg verðmæti slíkir peningar hafa engin hliðaráhrif í hagkerfinu og þeir eru venjulega skiptanlegir fyrir raunveruleg verðmæti. Peningar sem búnir eru til úr engu eins og þegar veð er tekið í yfirveðsettu húsi eða peningar sem verða til vegna raunvaxta eru hinsvegar ekki ávísanir á raunveruleg verðmæti og hafa þann leiða galla að rýra verðgildi allra peninga sömu tegundar, líka þeirra sem búnir voru til sem ávísanir á raunveruleg verðmæti.
Þegar mikið er af peningum í umferð sem ekki vísa á verðmæti verður til ástand sem við búum við núna og köllum kreppu. Kreppa er vont ástand fyrir alla, bæði þá sem eiga peninga og þá sem skulda þá.

Kreppur er hægt að laga með því að eyða peningum.

Til þess að eyða peningum eru þrjár þekktar leiðir.

1. Gjaldþrot er hefðbundin leið.
2. Afskriftir með samningum sem er minna hefðbundin leið en hún hefur verið mikið notuð fyrir útrásarvíkinga undanfarið.
3. Verðbólga sem er ekki nothæf leið á íslandi vegna þess að hún virkar ekki verðtryggðar krónur.

Þannig er eiginleg ljóst að leiðin sem kostar minnst virkar sennilega líka verst.

 

Tilbúnir að skoða þætti sem eru ekki útgjaldamiklir