Ég sagði NEI

Til þess lágu margvísleg rök en hér eru rök sem mér finnst að ekki hafi fengið nóg pláss í umræðunni en vógu einna þyngst í minni ákvörðun.

Fiat peningar, eins og krónur og pund eru mis mikils virð eftir því hver heldur á þeim.

þannig er er króna í hendi ríkisjóðs íslands ekki peningur sem er hægt að kaupa hvað sem hugurinn girnist fyrir heldur eingöngu hagstjórnartæki, ríkissjóður íslands getur alltaf fengið eins mikið og hann listir af krónum með því að reka sig með halla en það skiptir öllu máli í hvað krónunum er eytt fyrir hagstjórnina. Ef íslenska ríkið sér sér hag í því að tryggja krónur í íslenskum bönkum þá er það í raun, bara spurning um að ákveða það.

Sama gildir hinsvegar ekki um Pund í íslenskum bönkum, þeim þarf safna með afgangi á vöruskiptum eða fá þau að láni í útlöndum.

Þannig er þessu líka farið í Bretlandi. Bretar geta ákveðið að tryggja eða borga út innistæður í pundum ef þeir telja það borga sig án þess að þurfa að selja Landróvera til útlanda fyrir því. 

 

 

Kjörstaðir opnaðir